Mihrimah ( Kan Kırmızı )Açılır yeniden eskiye bir yol, Bu bahtımın tek sefası Mihrimah... Dilinden dökülür aşka başka yol, Gönlümün efsane cilası Mihrimah.... Ilık ılık yaşlar döküp zamana, Kalbimde hiç yer olmadı gümana, Hece hece diller döküp kağıda, Her satrın içinde belası Mihrimah.... Nazarda var mı? Bilmem değerim hiç, Bu sızıyı yazmak anla artık güç, Sevmek meziyettir, husumet gülünç, Kalbimden ruhumun ninnisi Mihrimah.... Liman yerli yerinde yakma vakti, El ele verip göz göze bakma vakti, Bütün engelleri bir bir yıkma vakti, Kan kırmızı kalbin kendisi Mihrimah.... Kalu Bela’da başladı aşkın düşü, Seninle unuttum ben kara kışı, Şu Geceye kandilleri yakışı, Her parıltısında manası Mihrimah.... Şiir: SDT KS |