ÇocukluğumÇocuklığum aklımda hep sevinçli kaldı tozuna boyandığım mahallem çizdiğim duvarlar üstüme sinen topragın kokusu oyuncaklarım ağlayan bebeğimin gözyaşlarını alma anne çocukluğumu sana bıraktım kucağımda uyuyuşum sana anlamsız bakışlarımı bıraktım şimdi gözlerindeki umuda diyebildiğin bilemediğim o uçuruma ölüme yolcuyum anne ayrılığın en kötüsünü hasretlerin dipsizliğini yaşıyorum her yanı tuzak kokan ayrılığı sevmiyorum artık namlunun ucunda gecer günlerim o bildik cesetlerin sahipleri çoğalıyor anne hiç olmazsa beni duy |
Tebrikler