EY OĞUL
Ey oğul
acın dolaşır kanımda sesin çınlar kulağımda sözler düğümlenir boğazımda gözümü bir sel alır ağlarım yanıbaşında seni sensiz yaşıyorum günümü geceme takıp güzel günlerimizi düşlüyorum bir teselli bulamadım niçin yaşadığımı anlamadım seni büyütüm oğul göze geldin söze geldin anlandın şanlandın kurşunlar götürdü seni yüreğimi sana beşik yaptım soğuk toprakla seni örtüm dün seni ne çok özledim oğul kabrin sessiz ve soğuk gençliğin bir gül gibi soldu yaşlı gözlerimin önünde benim oğul yanıbaşındaki başını kaldır kaldırda birkere bakbana |