ADEM’İN İŞİ BUZaman oku Bir elma sundu Havva göndermiş Ne yiyebildim Ne de saklayabildim İçi çürükmüş Kurtlar yuva yapmış Ben hiç istemedim Adem diretmiş Payıma düşen Eziyet niye? Günahlarım mı arınıyor? Belki fısıldar sırrını melekler Ruh temizliği zaman alıyor Kadının erdemi Utanma duygusu Benlik tutkusu, övüşümüz Cömertçe bağışlarız Hiç düşünmeden Elma çürük de olsa Hala çocuk ben Kırmızısına baktıkça, tapındıkça Kabarır iştah Çürükte yeni nahoş tatlar Büyütüp besler düşü Olmaz iflah Hep Adem’in işi bu. Leyla Koçak Oruç 27 Temmuz 2020 |
yürekten ebrik ederi
sayğılar selamlar yolluyorum gurbetten diyarından