SESİNİ DUYMADAN SABAHLAYACAK
Seslendim semaya sesim çınlar oldu
Seni ne çok sevdiğimi haykırdım Sen duyarsın sandım, sen duymadın Duysaydın ses verirdin, sesini duyardım Sessizliklere yayıldı sesim Bölük bölük olan kalbim Ümitsizliklere terk edildi... Hava çok sıcak yakıyor Kalbim daha başka yanıyor Hangisine dayanabileceğim bilmiyorum Sesini bekleyip duruyorum Meğer beklemek ne kadar zormuş Dakikalar geçmek bilmiyor... Bu günde akşam oldu, geçmek üzere Neredeyse sabah olacak Benim yalnız olan kalbim Yine hayallere takılacak İç,m özleminle yanıp , taşacak Seni çok seven kalbim yine Sesini duymadan sabahlayacak. |