Kabahat benim ne bileyim belki sevdamı anlatamadım,
Belki oda bilinmeyen bir aşk,taydı beni sevdiğini sandığım,
Nefesimin acı çektiği sorgusuz düşlerimin karardığı anlarda,
Ne bileyim belki onunda kirpiklerinde damlarla gizli sorular asılıydı,

Çok sevdim seviliyorum sandım düş gibi,
Suskunluğumla mateme bürünmüş günüm geceye gebe kalırdı,
Bir tebessümüyle ışık düşerdi masalı,mın en en kuytu köşesine,
Sesiyle ısını verirdi sessizliği ile üşü verirdi kahrolası yüreğim,
Bir sabah görmeyince yokluğunun yangını dudaklarımdan çıkardı,

Çok sevdim gözlerimden yaşlar dökülü verdi sevdim işte,
Yeni dikilmiş bahara muhtaç bir fidan gibiyim şimdilerde,
Dal bildi vefasızın biri yer neylesin gök neylesin muhtacım sevgiye,
Dilim lal konuşamiyorum dudaklarım titriyor boğazımda kör düğümler,

Çok sevdim be zaman bu benim sevdam dinlenmedik şarkımı,
Yoksa aşka yağmaya yeminli yağmurun damlası,mı,
İçimde bu dinmez acı her sızladığın,da başımda esen yel,
Gözlerimden önüne bent kuramadığım damlarla oluşur sel,
Kahretsin korkuyorum bu olmadık uçurum bildiğim düşlerden...

Bağımsız Şair Yazar Osman Dastan © 27/07/2020.02:10