Affet Beni…/Sınavda görmeli imanın derecesini! Beli bükülmüş Ölümünü beklediği eşi yatakta Sanki kabire dönmüş ev Sev dersinde Kapıdan içeri girdiğinde neyi dersin sev! Hani derler ya ölüm ölene mutluluk Kalana işkence… Bu evde sadece acı veren yağmur yağıyor Zaman süt değil çaresizlik sağıyor İnanmış kalbi bile İsyan dağlıyor! Dilden dökülenler masalmış hani Öğüt verdiği her şeyi bir kaşıkta boğacak kadar cani Başa gelmedikçe Acı kalbe dokunup bilmedikçe Sınavdan geçemiyor fani… Dehşetin içinde cenneti görmedikçe Öbür dünyada cenneti nasıl görecek insan Her şeyin Allah’tan geldiği aklını örmedikçe Dilinde olmadıkça bu lisan Ayna yansıtacak Dünyada ne yaşıyorsa kabrin ötesine aynı mizan… Ruh ölmeden bedenden çıkmadıkça Yokluk nedir tatmadıkça Acıya dayanmaksa zor dostum zor! …/Allah’ım rahmetine sığınıyorum Diyebilmek gerek yine de Affet beni! Saffet Kuramaz |