ÜRKEKne zaman aşk düşse içe bil ki gerisi denizlerin bile söndüremeyecegi yangın bende ki alevler yüzümün en ürkek yerine inen bir tokat. alevi ve tüm tasvirlerini içime düşürsen aşk içimden düşer yürek kızıl kor bir boşluga öykünür. elim yanagımın çukurların da her gezindigin de ansızın bir adam ölür alevin korunda hadi dokun yarama korkuyorum üşüyorum yalnızım çocuğum kaçıyorum kaçtıgım her kucakta boşum ve bütün kucaklar boş üşüyorum ört üstümü okşa saçlarımı korkarım yanacak ellerin. Handan Kılıç |