Dünyayı Biz Bu Hale GetirdikDerdi olmasa kim kimi severdi Ne kendi koşar ne de başkaları Bir Nemrut olur kendini överdi Herkese bir kulp, takar tasmaları Duygudaş olmak koparılan çiçek Kimse yapmıyor papatyayla dilek Büksen ne olur bükülmeyen bilek Gün gelir lavlar yakar magmaları Ölen insanda olur mu iktidar Herkes emanet ameli yadigâr Düşünmeyen çok eser esmez rüzgâr Böyle bilse de akar salyaları Yoksa kimliği olmaz korkusu da Dokunmuyorsa olmaz duygusu da Öldürmüyorsa olmaz kuşkusu da Sanal dünyadan bakar aynaları Kim hayal eder sonsuza yürümek Kabre girip de ister mi çürümek Moda değil ki kefeni bürümek Oysa sahnede çok numaraları Saffet desende mayasız öğüdün Kalburdan geçmez yaprağı söğüdün Osmanlının da, adı yok Söğüt’ün Ahlaki çöküntü kum fırtınaları Saffet Kuramaz |