GİDERKEN
Gönül mendilimiz yaşlı mübarek;
Yüzümden neş’eyi sildin giderken… Biraz Bakırköy’’e uğramam gerek; Aklımı başımdan aldın giderken… Bir yarımdan ne kalır ki geriye; Bağlanmışken hasretliğin seriye; Dağ kadar hicranı ver serseriye; En berbat şarkıyı çaldın giderken… Kıyamet kopardın kaderim küstü; Gönül mabedime yıldırım düştü; Mutluluk dediğin selamı kesti; Bahçemde son gülü yoldun giderken… Sabahım geceye gecem sabaha; Tövbeler bin defa girdi günaha; Sığdırıp sabrımı bir eyvallaha; Kalbimi binlere böldün giderken… Son veda bu kadar arsız mı olur; Hasretlik dediğin nursuz mu olur; Beni benden alan hırsız mı olur; Baktım gözlerine güldün giderken… Sensizlik bağrında bekleyenin kim? Saçından telleri saklayanın kim? Sol meme altını yoklayanın kim? Taşınmaz bir düşle kaldın giderken… Sustu yıllar önce estiğin yerler; Yar beni benimle astığın yerler; Mecnuna yurt oldu bastığın yerler; Ardından çağıran çöldün giderken… Sanmayın hikâye yazdığım satır; Tükendi kahvede kırk yıllık hatır; Medet bahçesinde sabreder tomur; Sanma ki gözümde öldün giderken… Ali ALTINLI – 13.07.2020 Saat: 23:26 |