İçimdeki Yangınlar
Sana kırılmadım
Kabahat bende Sunmamalıydım kalbimi avuçlarına Girmemeliydim gözlerinin derinine Ve sevmemeliydim seni delice Sana kırılmadım Kabahat bende Yeminle bilmedim Sonumuzun hasret kokacağını Güzelliklerin boran olacağını Sıralı dertlerin öbekleneceğini Güler oldu şimdi bana dost dediğim eller Uykularım benden durmadan kaçar Gecelere de kızgınım, görmesin duymasın diye çekiyorum yorganı üstüme sessiz sessiz ağlıyorum sabaha kadar Sensizliğe bu isyanlar Oysa Karanlığım Senin rüyalarınla süslenir Selamınla aydınlanırdı Sanki can bulurdu bedenim Bana aşkı sunduğun her demde canım Şimdi Kabuk tutmuyor yaram çok derin Acısını boşverdim deee Kan kaybından öleceğim Adıma bir sela duyarsan günün birinde Toprağımı gel de sen at üstüme Belki elin değdi diye Orada mutlu uyurum... 13. 07. 2020 ANkara |
Saygılar sevgiler selamlar sunuyorum
Güzel günler dilerim