EY İNSAN KENDİNE GEL!
EY İNSAN KENDİNE GEL!
Her şeyi dert edersen zararı seni yakar Çekilmez olur dünya ey insan kendine gel! Yolunda taş aşınır sular deryaya akar Yaşanmaz olur dünya ey insan kendine gel! Çocuğuna güvenme hayatını kurunca Ağustos böceğini düşünür mü karınca Yüreğinin yangını hayatını sarınca Yaşanmaz olur dünya ey insan Kendine gel! Öğretmedik gençliğe manevi her ne varsa Dünyayı kazan dedik ne işine yararsa Kendimiz yetiştirdik hiç üzülme kırarsa Yaşanmaz olur dünya ey insan Kendine gel! Küberalar atarak çağdaşlık naraları Din ve örften koparıp açtılar yaraları Tek suçlu sen değilsin bağlama karaları Yaşanmaz olur dünya ey insan Kendine gel! Geçim kaygısı ile kalbi korku sararsa Allah’ın kâbesine şeytanlar üs kurarsa Sevgi saygı tükenir insan gönül kırarsa Yaşanmaz olur dünya ey insan Kendine gel! Dünya derdi sarınca milletin hayatını Unutuverir kalpler sevgi hissiyatını Akletmeyince insan kulluk fikriyatını Yaşanmaz olur dünya ey insan Kendine gel! Dikenleri batsa da geçmeyiz gülümüzden Duadan başka bir şey gelmiyor elimizden Kırılırsa gönüller eğer ki dilimizden Yaşanmaz olur dünya ey insan Kendine gel 10-01-2014 Şair, Burhan AKSU |