Hak İle
HAK İLE
Hak ile batıl, iç içe girmiş, İblis necis’i “pak”, diye sermiş, Nefsine fitne ile hep vesvese vermiş, Zorda kalınca, “Sen ettin” dermiş. Kanma, sen şerefli varlıksın, Emaneti alan tek sadıksın, Yoluna uyarsan haksın, Yoksa okyanusta viran, batıksın. Bil, seni yoktan var edeni, Boş ver, senden öte gideni, Heba ettirme, güzel bedeni, Düşünme nedir, bunun nedeni. Dillerdeki sözler, yetmez lezzete, Yalnız hak olursan, varırsın izzete, Kararırsa kalbin, çekil uzlete, O zaman düşmez nefsin zillete. Felek boş görünür, aslı doludur, Hak olan kulun dertli yoludur, Adı anılan her yer O’nun yoludur, Mekânı yok, her yer O’nundur. Bilmiyorsan Hakk’ı, bu beden yüktür, Küçük dert bile, sana büyüktür, Her gördüğün necis, yapışan sülüktür, Unutma Rabb’im “Ekber” büyüktür. Anlatmaya kalkarım sözler ile Sen’i, Sakın yalnız bırakma, karanlıkta beni, Ne kadar söz bulsam da, yeni, Yalnız girizgâh olur anlatmaya Sen’i. Sadettin TURHAN 10.05.2011 |