Bir Sabah KahvesiKadim günlerden beri bildik Yemen dilberi Sabah güne başlarken zindelik dinçlik verir Fağfuriyle cezveyle ona deriz gel beri Kimimiz sade sever kiminde şeker erir Köpüğünde albeni Leyla’yı anımsatır Damakta iz bırakır gölgesi kırk yıl uzar Onun cümle halleri yazılır satır satır Acısına tutkunuz olmayız ondan bizar Belkıs ile ünsiyet Süleyman’a özgüdür Kahve çekirdeğinin özündeki tılsım ne Fincanın zarafeti gül misale *gözgüdür Gönül muhabbet ister kahve olur bahane Hayal iklimlerine Leyla gamzesi yağar Çölde Leyla aramak Mecnun’un meşgalesi Sükutlar dua olur sessiz göklere ağar Fincanın kenarında sevgilinin halesi Sabah güneşle başlar her şey taze gün yeni Ayrı bir tılsım vardır fağfurinin sesinde Can ayrı yere koyar buyrun kahve diyeni Ateşten emareler sevgili nefesinde Not düşülür an güne sarar kahve kokusu Ve hurufat toplanır kahvenin iklimine Acı kahveyle hem dem hatır için duru su Kahve adı işlenir ünsiyet kilimine... Ankara, 8/7 /2020 İbrahim Kilik *ayna |