leylaacımın sınırsız imparatorluğunda zümrüdüankanın tüyleriyle döşenmiş bütün tahtlar emrine amade sırmalı ipekli öpüşler kul köle sana ister kurul tek tek her birine ister yak yık kaf dağı manzaralı sarayımı varıncaya dek son penceresine al bütün hazinemi dağıt düşmanlarıma ve en sevmediklerime mecnunsam ancak katlanabilirim bu bezirgan ruhlu leylalığına mecnunsam aldırmam ne saraylara ne evrenin yanmışlığına sade bir bakış bırak hayal olmadan evvel ölü mezarlığı zannedilmesin yüreğim gitmenin sırrına ermiş bilginlerin eşiklerinde çok ezildi düşlerim git yanmak sudan bir bahane artık adımlarının her birini mezarının çukuru belleyen gözlerime lokman doğarken yazmış yolumun çıkmazlarını ateşi ışık ışığı aşk bilip yanmak düştü kaderime ...................................z.ersoy |