BOŞLUK
Sinemde koca bir boşluk,
Daralıyor ruhum. Gönlümden ses yok, Ölüyor ruhum! İnsan hayal ettikçe Var olurmuş ümidinde, Hayaller suya düştükçe, Bu benlik alabora… Çok uzağım şimdilerde Olmam gereken yere. İçinde savrulurken buhranın, Hayatım tükenişte! Kızmıyorum hiç kimseye, Artık kendime bile. Düşünmüyorum çoktandır Önünü arkasını, Yaşıyorum sadece… Ben ki kırk dereden Su getirirdim, adım atmadan, Ben ki kılı kırk yarardım, Kılımı kıpırdatmadan! Boşluk, koca bir boşluk İçimde duran, büyüyen… İçini doldurmak düşüyor Bana; ya pişmanlık Ya da kalp kırıkları! Sonuçta, içimde bir mezar... Ölen ruhum ve öldüren Ruhsuzluğum! Sonuçta hem katil hem de Maktûlüm! |
Sinemde koca bir boşluk,
Daralıyor ruhum.
Gönlümden ses yok,
Ölüyor ruhum!
İnsan hayal ettikçe
Var olurmuş ümidinde,
Hayaller suya düştükçe,
Bu benlik alabora…
Güzel şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...