Bol Gölgeli Şairin
Bin renge o gebedir k/arasında şiirin
Uslanmayan gönlü var bol gölgeli şairin Tut ki, aşkın lâl gülü yarasında şiirin Efkarda kaç bin dili bol gölgeli şairin Gecenin örtüsünü bal sürüp tatlandırır Arzu, ruh sancısını sır dürüp adlandırır! Sevda bülbülü kimi tozutup serer özü Şiir, şiir gezerek bir de salınmaz mıyız Kimi dizgi pek üzgün adeta gerer közü Bazen gözü süzerek mecaz alınmaz mıyız Farazi, öpse hece yine şair dokunur Soluk soluğa beste müthiş şiir okunur! Gönlünce aşk evrilmiş âşıkın sollarında Dudak diller dökermiş letafeti saçarken Can yüreğe serpilmiş mâşûkun kollarında Ahû ceylan işveli nazda gönle kaçarken Şiir ile şairi dip dibe nefes gibi Nefis gider âhiri can veren nefes gibi! Değerli hocam .Aşık Lüzumsuz beye teşekkür ederim.... Şiirin dizeleri, sarıyorken ruhumu Şelaleden suların, yüze gelişi gibi Bendeki de kader mi, yitirmişim ahumu Karşıdan bakan yarin, tatlı gülüşü gibi Bakmaya doyulur mu, aşkla bakan bir göze Çok anlamlar yüklenmiş, dudaktan çıkan söze........ Aşık Lüzumsuz Değerli hocam .Ahmet Kara beye teşekkür ederim.... Gecelere dalıp da söyleme gül adımı Bir bahane değil bu yapma kötü yadımı Çekemem diyerek de bozma ağız tadımı -----Meselenin özünde, hatır gönül gezerken -----Bağıt kurar kincisi, kullar kula kızarken............ Ahmet Kara |
Bir bahane değil bu yapma kötü yadımı
Çekemem diyerek de bozma ağız tadımı
-----Meselenin özünde, hatır gönül gezerken
-----Bağıt kurar kincisi, kullar kula kızarken
Güzel şiiri ve değerli hocamı tebrik ederim.
Selam saygı ile Gülsen Hanıma hayırlı geceler dilerim.