Muğlak.!
Ne kadar da zormuş böyle sevmek.!
Beni hiç "Biz" ihtimalini de Piç ederken; Yani acısız Kedersiz bir gün Yarın Öbür gün Daha sonra ki gün Her hangi bir gün Gün yüzü gün değil Kahrın metastaz yapmadığı Kıpkısa bir gün Gün içinde tomurcuk gül Gül içinde bir an Yani Zihnimde resminin zonklamadığı O intihar O an: "DANDANDAN".. İşte böyle Aşk dan Süreğen aşk İhtimalini linç eden Aşkımı döven Dilim dilim Dilin Ki; Dilin dilimde Duru sevgiye tomurcuklanan Eşsiz ve yaşanılası bir hal Yanakların al al Aşka susamış Aşka aç ken Niye, Hüznün tohumlarını Hep sen ekiyorsun Masum geceye Niye? Behemâhal, Gece Zaman içinde bir an değil Gece "ben"im Gece ıslak gözlerimde Gece Senin mavzer yanığı Sözlerinde Ve o sözler O an ki gözler Ve gecenin en keskin Katran karası izlerine, Gündüz Gözlerinin sislerine Siner Siner Siner "Umut" mu Yoksa "Unut" mu yeşertiyor bize O Bir çift ap ak papatya Gülen gözlerinin tabiri, Kâbuslarımla Yoksul mutluluklarımı düğümlediğim Sanrılı kesişmelerimize.. Ben bu yüzden bilemedim Eremedim Sevemedim Isınamadım bir türlü "Ne sevdiği belli Ne sevmediği Hain sıloy oy Zalim sıloy oy" hallerimize.. Velhasıl; Tutuklu kaldım Belirsizlik sendromu içermeyen Muğlak sev/iş/melerimize.. 03/04:Temmuz:2020 |