GEL BANA
GEL BANA.
Bir gün başını yere, Eğdiğinde gel bana. Ölmek için bir yâre, Değdiğinde gel bana. Hasretle yoğrularak, Acıyla doğrularak, Şafakla kavrularak, Doğduğunda gel bana. Sayısız bir biçimde! Sana ait seçimde! Benliğini içinde, Boğduğunda gel bana. Duymadan eyvahları, Sıfırlayıp ahları, Geceden sabahları, Sağdığında gel bana. Kulak verip sesine, Düşüp aşk ensesine! Gönlünün kafesine, Sığdığında gel bana. Koçbey bakma ardına, Melhem ara derdine! Kimsesizin yurduna, Yağdığında gel bana. Mehmet Koç |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...