KALKTILAR.
KALKTILAR...
Gönül sofrasından yedik beraber, Biz açtık onlar hep doydu kalktılar. Sandık ki aşk için olduk seferber, Enayi yerine koydu kalktılar. Neler düşlemiştik biz neler neler, İnsan sandığımız kara gölgeler. Sonunda ne yazık boş kalan eller, Mutluluğumuza kıydı kalktılar. Sevda için yemin verdik,and verdik, Canı hiçe sayıp ortaya serdik. Allaha Kur’ana el basan gördük, Şeytanın emrine uydu kalktılar. Heryeri namussuz namertler sarmış, Meğer kalbimizde riyakar varmış. Hercailer ikrardan da korkarmış, Verilen sözlerden caydı kalktılar. Gelmeyin üstüme pek asabiyim, Çilenin,kederin tek sahibiyim. Çölde susuz kalan Mecnun gibiyim, Tepeden tırnağa soydu kalktılar. Mehmet Koç ♈ |