AŞK BİR GÜN YAKAR
biliyorum gelmez geri
güz mevsimi, yaprak sarı saçlarıma düşen karı izliyorum her olanı ufacık olsun bir umut ver geleyim geç değilse eğer çatlasa gök yarılsa yer burda değil oradayım nerde isen yanındayım tebeşir, tahta, sıra, masa defter kalem uzun, kısa söylemediniz bana bakanı üfleye üfleye ateş yakanı ziller çaldı okuldayım yine aynı sınıftayım hep baktığın sıradayım neden ben de bakmadım ki o ateşte yanmadım ki şimdi bir resmini buldum internet denizinde nasıl da mutlu oldum seni tekrar görünce gözlerine bakıyorum ne demişsen okuyorum bana dair dediğini tek harf olsun arıyorum lacivert ceket, gri etek herkes okulda sen yoksun tek İbrahimim ateşteyim ateşin içindeyim dumanında közündeyim Yusufum kuyudayım sen kendi kıyındasın ben kendi kıyımdayım benden kalkan gemilerle seni aramaktayım çıktığım seferlerden dönüyorum eli boş geleceksen şimdi gel koşacaksan şimdi koş yaktığın bu ateşi büyütmek bana düştü öyle büyük oldu ki bir yangına dönüştü İbrahim yanmamıştı ama ben yanıyorum ateşi sen seni de ateş sanıyorum |