Çok memnun oldum yorumunuza. Ki ne tesadüf ben sizin şiirinizi okurken aynı anlar siz benim sayfamdaymışsınız.

Hani iki kez okudum çok uzun bir şiirdi. Ki bi kez daha gelirim şiire bir ara deyip çıkmıştım sayfanızdan.  Doyamıyorum şiirlerinize. Tertemiz bir Türkçe ve tam benim sevdiğim tarz yazıyorsunuz. Hayranınız oldum.

Kısa sürmesine sevindim gidişinizin.
Değerli bir şairse benim için, inşallah fazla sürmez bu gidişi derim. Ki son zaman zaten bir elin beş parmağını geçmez benim burada takip ettiiğim şair sayısı. Tanımıyorum da çoğunu.
Çok vakir geçirmiyorum da sitede. Arada keyfim iyi ise az bi okuyorum.  Bu kişisel sorunlarımdan kaynaklıdır. Kimseyle bir alıp veremediğim yok şükürler olsun. Siz buradan gitmeyin.

Çok değerliydi yorumunuz.

Şöyle :  Aslında benim bu şiirimde olsun bir çok şiirimde, yazılarımda yaşanmışlıklar vardır. Dağlarda göller durgundur.. Sessizdir. Ve yalnızlığı beni çok etkiler. O dağların ortasında, yapayalnız etrafı şâhikalarla kaplı oluşu bana çok müthiş geliyor.   Hele gece, gökyüzünün mücevherleri bir gökte yanar bir de gölün içinde. O anlar ölümsüzdür işte. Bir şölendir, dolunay da varsa bırakıp giremez çadırına dağcı. Aslında dağlar zaten şiirdir. Bir dağcı o yüce dağların içinde küçücük bir karıncadır. Karıncalar cesurdurlar. Ve onları severim de ben.
Dağlar en güzel sahnesinir bir dağcının. Bağıra bağıra söyler şarkısını. Dağlar da söyler... Melekler de.
Ben en çok dağlarda şarkı söylemeyi severim. Bir de su içmeyi. Tabii düşmemeyi. Ama hep uçurumlar benimle dolar.


Çok uzattım... Bitireyim.

Şair beni çok sevindirdiniz.

Sevgilerimle.