beslemeydi yüreğim
açlık hükümran
öyle böyle değil
ekmek değil
aş değil
su değil
elit çikolatalar
bal şerbet
hiç değil
sevgi açlığıydı
yüreğimin açlığı
gerçek bir sevgi
toprağından sökülüp
atılan fide gibi
kıyıda kenarda
yaşama tutunup
hasadı yürek payesi
olan sevgi
beslemeydi işte yüreğim
biraz ezik
biraz köylü
masumiyetti belki
para etmeyen
ye kürküm ye
dedirtmeyen
belki çulsuz oluşumuz
altımızda ki kilimden
değil
yüreğimizde ki
beslemelikten
biliyorum
biliyorum da
başka türlüsünü
bilmiyorum
bu saatten sonra
besleme yürek
katkılarınızla ancak
eğreti bir yürek olur
çoğu besleme
azı eğreti
adım atmaz
ayakları kesiktir
özü yanıktır
dilinde bir türkü peydahlanır
gelmişine geçmişine
birde gidip de gelmeyene
değen kulakta
sağır sağır döller
doğurur...
Sibel Karagöz