Aşığın Menzili
Tut elimden götür beni dergaha
Küllenmez bir türlü yürek yanıyor Gönül aynasını kırdım bir daha Paramparça oldu içim kanıyor Bizim ilacımız bu handa yoktur Demem bunca çile bu cana çoktur Aşığın menzili hedefi Hak’tır Pervane misali başım dönüyor Zühre oldum damla damla kanarken Kerem oldum Aslı’ım için yanarken Ferhat oldum balyoz gibi inerken Halden hale koyan Rabbim sınıyor Sineme yapıştı aşkın nicesi O ki şah damarda şahın yücesi Etten ve kemikten kul neticesi Omuzuma bazen iblis biniyor Gönlümün köyüne irtica ettim Tut elimden gayrı kaybolup yittim Kul Garib’ime de kulum ben yettim Ruhum bedenimi düşman sanıyor Emine Çerçi |