BİR DİNLESEYDİN BENİ
Gözlerim nöbet tutup geceden sabaha dek
Yolunu gözlediğim inan sen olurdun tek Yazardım mutluluğa tüm kalbimle açık çek İmzamı da atardım bir dinleseydin beni Duymayıp feryadımı düşmedin izlerine Oysa nasıl muhtaçtım aşk dolu sözlerine Sana olan sevgimle baksaydım gözlerine Can evinde yatardım bir dinleseydin beni Engel olan yolların kırardım taşlarını Benimle mutluluğa kursaydın düşlerini Uçurmazdım o zaman gönlümün kuşlarını Kanadından tutardım bir dinleseydin beni Karanlıktan çıkarıp alsaydın çerağına Sevdam ile koşardım aydınlık durağına Canına canan olup girince yüreğine Beni sana katardım bir dinleseydin beni... Gülseren MORKAN |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı, içtenlikle KUTLUYORUM...