BİR BOYACI
Gün ışımadan seher vakti
alırım boya sandığımı sokak sokak dolaşır bir kaç lira kazanmaya çalışırım Birden karşıma dikilir bir bela Defol buradan Boyacılık yasak burda der Nereye gitsem zabıtası polisi Gün olur beni döverler üstelik birde sandığımı alıp giderler.Evime gittiğimde ta gözlerimin içine bakar kardeşlerim En küçük kardeşim, çukulata şeker okula gidenler kalem defter anam yiyecek ekmek ister yaşlanır gözlerim Gözbebeklerim takılır kalır tavana Ben bir küçük çocuğum Ben bir BOYACI yım Merhaba kardeşlerim (Bu şiir 1978 yılında yazdığım ilk şiirim ) |