KADINIM
Ben bir şeydim ya da değildim.
Ama sen her şeyimdin Üzüntüm,sevincim Hep ışık renkli gündüzüm Üzüntülerimde benden çok üzülen sen, Sessizliğimin sesini, sen akort ettin. Göz yaşlarımdaki tuz, Benden önce senin göz yaşlarına kavuştu. Merdiven oldun mutluluğuma, yıldızlara ulaştı. Bunca acının yorgunluğunda; Benden önce sen yakaladın acılarımın bayrağını. Diyorsun ki bana, aldırma: Geçer karanlık elbet, aydınlık yakın Söyle bana bir tanem, Ama ne kadar yakın? Görüyorum yüreğindeki türküyü Yüreğindeki türkü ,yel,sel ve keder Hep umuda doğru eser. Karar, öfke, direnç ve sabır Aşıladığın umut Bende de filizlenir. Uzun yıllarımın ezgileri Dere kenarındaki ıslığım Temmuz güneşinden fazlaca Aydınlığım. Sen ki; bir kelebek kadar hassas Ve tunç dağı kadar sağlam Tüm baharların ilkbaharı Kadınım. Ö. Yalçın. Yaşanmışlıklara.. 25.06.2020 |