KARTALIN SAVAŞI
KARTALIN SAVAŞI
Ve kartal gökleri deldi Zaman geldi geldi ve geldi Toprak damları deldi Kar yuvarlandı yuvarlandı yuvarlandı Yer ve gök şaha kalktı Sular şarıl şarıl aktı aktı aktı Bayramda sular duruldu Geçmiş yazlar silindi gitti ah Gelecek kışa ne kadar var Romantizmden kalma aşklar var Hıdrellezde yükselen ateşler var Biz bu ülkeye başka yerden gelmedik Hapishane duvarları örmedik etrafımızda Bu ateşi biz yakmadık onlar yaktı Biz bu şehirden hiç gitmedik Büyükleri huysuz kaldı Küçükleri yitik Sam rüzgarı aldı bizi Çocuklar ve düğünler düğünler ve çocuklar Birbirini en çok onlar anlar Fırat’’ın kenarında ne düşler var Fırat’’ın kenarında ne işler var Ekmeğimi elimden alan kim Biz ne yazdık kendimize Savaşlar barışlar hep kendimize Ölü anne ve babanın resminde ne var Kaçınılmaz son değil mi tüm bunlar Son kervan buradan geçti Çocukların ahı tuttu Bizi bir büyü sardı Bıraksa o bizi savrulacağız Onlardan ve bizlerden ayrılacak Bir biçimde başkalaşacağız Melekler tutsun bizi Şeytanlar düşman başına Analar uzaklara bakar durur Yorma çeneni yorma Bana bak sen kendini kolla Azarlanır yukarlara döşek atanlar Git suları dök etrafa Dağ başında karanlık düşlere uyananlar Bu et kimin eti bu but kimin budu Bu uyku kimi uykusu Kim nerede ne yaptı ve ne yapmakta Kan birikimi gözlerinde ve sen Birikiyorsun etrafımda azar azar En onulmazı yavruların Destansı bir yazgıya kurban AHMET KEMAL |