Yoğurdum kendimi hayat ve zaman hamurunda,
Kim der ki yoğurdum ekşi sorsan herkes pırlanta.
Ben aldım hayattan en büyük dersleri yaşayarak,
Gördüm ki herkes çamurunu başkasına bulaştırmakta.

Kim kimin kuyusunu kazarsa kendi düşsün kuyuya,
Zor zaman da dostun yanında olmayan birdaha gelmesin kapıya.
Oyalmasın kimse kimseyi çalmasın zamanını,
Kimi sığarken bir göz odaya kimide sığmaz kocaman saraya.

Ağlarsın gülersin böyledir işte dünyanın bu hali,
Biri kral olur etrafın da kraldan çok kralcı ahali,
Yemeye doymazlar sorsan açtır hala mideleri,
Sorsan senden çoktur dertleri ve de kederleri.

Geldik gidiyoruz gün görmeden şu dünyadan,
Geçmişten ne kaldı ki ne kalacak yarınlardan.
Ben söyler iken lafımı korkmam kimseden,
Yalanlar sizin olsun ben caymam doğrulardan.

Mustafa TELLAL
06.06.2020