DÜNYA
DÜNYA
Ne kadar kendini süslesen bile Bir kere yüzüme gülmedin dünya Sabrettim verdiğin bütün dertlere Gözümden yaşları silmedin dünya Yürüttün yıllarca yokuşlarını Tatmadım baharı ne de yazını Kar beyazı yaptın siyah saçımı Sana isyanımı duymadın dünya Sapladın sineme paslı hançeri Nefes gibi her gün çektim çileni Nerde görsen tanı bu eserini Bir gün benim için dönmedin dünya Düşerken bedenim kara toprağa Böyle veda etmek gider zoruma Gel de imzanı at hazin sonuma Bu garip yolcuyu sevmedin dünya |