BELKİ BİR GÜN
Belki bir gün;
Özlemeyi, öğretir hayat sanada, biliyorum... Hemde ciğerin yanarken; susa ,susa... Kan akar gözlerinden, hasretten; Geceler sabaha devrolur kan kusa, kusa... Kaç defter biter ! Kaç kelime inler oyy yaza, yaza... Çaremi? Ne Kerem, ne Aslı... Ne Leylâ ne Mecnun... Ne Ferhat ne Şirin... Daha niceleri etmişti yemin. Ben bu derde düşenin; derman bulduğunu duymadım ! Bu acıyla ’ölmediğini’ öğrendim, ’AŞK’tan ! Sonsuzluk yurdunun yolcusuydu onlar ! Umutları kalmasada yaşamaktan. ... Nigâr Güler (Firuze) |