Bitmeyen Umut
Kadın ıslak saçlarını taramaya başladı gözleri buğulu
Her tarak vuruşunda eline gelen saçlarına baktı Oysaki en çok saçlarımı severdi diye geçirdi içinden Buğulu gözlerinden yaşlar süzüldü. Ağlamak istesede avaz avaz sanki onu durduran bir şey vardı belkide bu yüzden için de sessiz çığlıklar yükseliyordu Kim bilir belkide vazgeçmek en iyisi diye düşündü Içini kaplayan tarifsiz bir hasret vardı ta! yüreğinin derinliklerinde hissettiği Sonra yerinden kalkıp usulca odadan çıktı Dudaklarından dökülen cümleler.... Allah büyük ... dü oldu... Beklemek ve sabır çare buydu. Son Eylül......m.G |
Bitmeyen Umut Şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşım içtenlikle KUTLUYORUM...