GİDEN DOSTUN ARDINDAN...
SEVGİLİ EROL İNELMEN’İN ANISINA...
Biz seninle sevgili dost, 1995 yılından 2020’ye... Ne dağlar aştık, ne engellerle karşılaştık? Birbirimize verdiğimiz güçle dimdik ayakta Bugünlere geldik önce Sü GE DER, sonra YİMEDER’le. Önce Marmara’da birlikte çalıştık, Sonra KalDer’de kalite için uğraştık. Sonra Boğaziçi kollarını açtı, Kavram haritalarından, yenilikçiliğe Kaliteden, çatışma yönetimine uğraştık. Her etkinlikte sen vardın, her eğitimde sen Martı projelerini birlikte kanatlandırdık. Çok severdin çalışmayı ve kütüphaneyi, BİM yuvandı sanki, surf yapmak en büyük sevgin. Her sabah bir dolu mailinle başlardım güne. Yapılacak projelerde tam bir sinerjiyle... Son merakın Köy Enstitüleri olmuştu, Başlamıştık birlikte hazırlamaya bir izlence. Bir gün konuştuk seninle Skyptan, Sonra haberin geldi 2 gün sonra Duygu’dan İnanamadım, inanmak güçtü. O koca çınar nasıl birden sonsuza göçtü? Oldu bugün sen gideli 52 gün. İçimde hüzün, dilimde Emine Meral Hoca Senden bize kalan en büyük kardeş ve güç. Eminim orada da çok meşgulsün. Yoga, nefes çalışmaları ve C.library sistemiyle Ama bil ki Bilişimci Martılar bu yıl yetim kaldı. Bundan böyle senin adınla bir Ödül bize yadigar kaldı. Işıklar içinde huzurla uyu değerli dost! Hayal KÖKSAL (10.06.2020) |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşım içtenlikle KUTLUYORUM...