Susmak, insanı elevermeyen sadık bir dosttur. KONFİÇYUS
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYEİçim Isındı
balbal4
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 1 yorum · 1501 okunma
İçim Isındı
Ve...Kar yağmıştı sonunda
İçim ısınmıştı nasıl olduysa Hani kar yağınca hava yumuşar ya öyle Soğuk kalbim işte böyle ısındı. Ve... Kar durmuştu başlamıştım tekrar titremeye Soğuktan değildi bu,tek ben biliyordum sebebini. Kar durmuş etraf buz tutmuştu kalbim de öyle Üşümüyordu içim hissetmiyordum soğuğu O´nu ise... Ve... Yağmur yağıyordu şimşekler damarım gibi olmuştu. Bahar mı geliyordu ne-keşke gelmese- Yağmur yağıyordu,yağıyordu...sular doldurmuştu etrafı Yüzüyordum bu selde O´nu ararcasına... Ve... Bahar gelmişti kuşlar çiçeklerle sevişiyordu. Ağaçlar uyanmıştı kış uykusundan... Ben hazırlanmıştım artık zaman gelmişti Eh! hadi benden eyvallah!... Ama yine O´nsuz. balbal4 |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
İçim Isındı şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
ssoyarslan
1 Şubat 2007 Perşembe 23:56:21
Cevap Yaz Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 1.2.2007 23:26:15
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1501
Yorum
: 1 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
Şiirini düzenler misin tekrar?
Selamlar