MET CEZİR
MET CEZİR
Biliyor musun Açelya, Aşk sonsuz bir okyanus sa Sen ve Ben Ay’la Güneş gibiyiz. Ne zaman aynı hizaya gelsek, Met cezirler başlıyor aramızda Ve her defasında, Boğuluyoruz aşkın girdabında. Ne kadar inkar etsen de, Anlaşılmaz biçimde, Mutsuzluktan besleniyor yüreğin. Oysa benim hayalim, İçinde yakamozlar oynaşan, Sakin, durgun, ışıltılı bir denizdi sadece. Ah be Açelya, Sen ve ben, Gururun pençesinde iki yaralı yürek, Gömülüp bir sessizliğin içine, Ustalaştık hasrete kürek çekmekte. Ama, Demedi deme. Böyle giderse, Battı batacak gemi. Şişirmezsek yeniden Sevgiyle yelkenleri MELAHAT ÇETİNKAYA |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM. Nice güzel şiirlere...