GELDİ AKLIMA
GELDİ AKLIMA
Sararmış bir yaprak düştü önüme Uçup gideceğim geldi aklıma Rüzgârda gitmedim kendi yönüme Varıp gideceğim geldi aklıma Islattı yanağımı bir damla yağmur Bütün gün üzüldüm dolandım mahmur Derken etrafımı kapladı çamur Çıkıp gideceğim geldi aklıma Sonunda kesilip kaldı nefesim Derken çıkmaz oldu içimden sesim Bir ses geldi duydum “Gel Prensesim” Çekip gideceğim geldi aklıma Hilmiye vuslat var sonunda yolun Bir gün tutmayacak elinle kolun Toprağa değecek sağınla solun Ölüp gideceğim geldi aklıma Hilmiye KILIÇARSLAN Fotoğraf: H.Kılıçarsalan |