Kavga
Ben nasıl başladığımı,
Bu hayata, İstesem de anlatamam. Doğuştan mağlup, Varlığı çılgınca öfkelerin sebebi, Suçlanmış, İğrenilmiş belki. Ben saygı, sevgi beklerken, Yolda bırakılmış, Buruk bir ayrıntı oldum her zaman, Eksik kaldı hayallerim. Öyle bir kavgaydı ki bu, Sonu görünmeyen bir çöl gibi, En zayıf yanından vurulduğun, Her gece çığlık çığlığa, Tanrı’dan gayrı bir yardım dileyemediğin, Kepaze bir kavga. |