Obalı
Ot kuruyup akar sular durunca
Göç düzülür Önümüze beğ düşer Kıran girip malımızı vurunca Yokuş çıkmak düz ovadan yeğ düşer Kadir Mevla’m dağ döşünde yol açmış Kim ne bilsin daha önce kim geçmiş Bir geçide varırız ki yar göçmüş Başımıza toprak kayar Çığ düşer Taş delinir Katar yola vurulur Sarı maya ıhar kalır Yorulur Diz ucuna beğ otağı kurulur Dört yanına çadır konar Huğ düşer Haramiler kuytulara pusarlar Gün batınca mülkümüzü basarlar Oklarını üstümüze kusarlar Bayrak düşer Tuğra düşer Tuğ düşer Kılıç sallar at haylayı haylayı İt sürüsü kana bular yaylayı Rüyamızda göremeyiz Leyla’yı Toy nemize Hanemize yuğ düşer |