Gün Benim
Gün benim
Güneş kimin hesabına tutar akşamı Hangi şehirde konaklar gece Güneş kime misafir, bilinmez Karanlık dostça yaklaşır mı? Sarmaşık sarmalı sinsi bir çiyan Umursamadan umutlanmıştık Gün benim Ayın on dördü,beyaz gerdanı ak Gümüş tepside,bakır rengi dolanan Ak kartal mavi göklerin tavafın da Yeni inmiş gümüş şavkı gölgesinden Gün yüzlü Çingene nin hayalinde parıldayan Umutlu ol sevdaya gönlüm Bir ışık Bir sessizlik Birde meşkinde sarhoşum senin Bir seni özledim Birde akşamcı dan kalan geceyi Hiç unutulur mu? Tuz kokusu kesif, Ellerimiz kenetli yalın ayak Meyhane kokan şehrinin sokaklarını Hasetin den çatlamıştı Hani şafak vakti, imsak hale hale, Kor dan mor, Al dan kırmızıydı karanlık Biz şafakta kıpkırmızı sabahladılk Gün benim Geceye akşam misafirim Kifayetsiz ışıksız masum gecelerin Gün benim, Güneş kimin hesabına tutar şafağı Güneş kimin hesabına doğar bilinmez Gün bizim gün yüzlü sevdiğim Özgür MORKAN |