Umutsuz Şair
Acılar İnsanı Daha Güçlü Kılar Dediler ;
Başladık Her Şeye Eyvallah Demeye ; Gidene Eyvallah. Yorana Eyvallah. Kırana Eyvallah. Hasılı Tozunu Alıyorum Bahanesiyle ; Yerden Yere Vurana Eyvallah Dedik. Ne Çok Alttan Aldık Her Sözü ; Ne Çok Tahammül Ettik. Güçlü Olalım Derken ; Suçlu Olduk. Göz Ardı Edildik. Hüzne Hüküm Giydik. Suratlarımızla Beraber Yüreklerimizi de İdam Ettik. Doğrusu Biz, Kendimize Yazık Ettik... #UmutSuZŞair |
Alışığım” dediğim zaman,
aslında “kabul ettim” demek istiyorum;
Kabul ettim hayatın yalın halini,
acısıyla tatlısıyla,
sınavıyla
kabul ettim.
Bu varoluşun,
birde yok oluşunu kabul ettim.
Mükemmel diye bir şey olmayacağını,
benim de mükemmel olmadığımı,
kendimi olduğum gibi
kabul ettim.
Kabul ettikçe feraha kavuştum,
Hakk’a ve Hakikate kavuştum.
Rahman için diyorum artık “Alışığım”
Eyvallah... hep bir feraha ulaşmaktır şair!