Öylesine seviyorum ki seni..Öylesine kabullenmiştim ki Bunu sana açıklamak bile imkânsız Benim, senin, sana olan sevgimin Büyüsü bozulur korkusu Beni içten içe büyük acılarla bezenmiş Ölüme götürüyordu sanki. Ne yapacağımı bilemiyordum, Yusuf gibiydim kör kuyularda sanki çıkışım yoktu Akrebe intihar hakkını veren rabbimden Bu ızdırabın bitmesini istiyordum sürekli Hastaydım yatağa düşmüştüm, Sen o kötü günlerimde bile o saflığınla, Hayatında hiç günah görmemiş çocuksu, Ürkek, etrafına hayat ışığı yayan gözlerinle Yine de beni yalnız bırakmıyordun. Sen suya benziyorsun, hayatın kökenine yani Ben seni deliler gibi seviyordum ya Bu sevgiyi de bir türlü Kendime layık göremiyordum. Sanki Allah’ın bana bu kadar Büyük bir lütuf vermesi imkânsızdı Karar verdim eğer ikimizin de Sorumluluk sahibi olarak Bir hayat sürmemiz gerekiyorsa Bu aşk ölmeliydi. Günler geçiyordu ve ben Ne yapacağımı bilmediğimden İçinden çıkılmaz bir kaos un İçersinde boğuluyordum Karar verdim Seninle bir daha asla görüşmeyecektim. Sami Arlan.. |