Gönül Dostum Sen Sivas'a Hoş Geldin
Yüreği yaralım gurbet bakışlım
Gönül dostum sen Sivas a hoş geldin Kirpikleri gece, gözleri yaşlım Gönül dostum sen Sivas a hoş geldin Haber saldım mektup yazdım tez elden Medet umar oldum kuru gazelden Yarenliğe kavlimiz var ezelden Gönül dostum sen Sivas a hoş geldin Kızıl nehir sabır çekerek akar Kalenin burçları tekkeye bakar Merekümden gardaşlara yol çıkar Gönül dostum sen Sivas a hoş geldin Özlem çiçekleri açtı kollarda Tomurcuklar meyve oldu dallarda Kaç zamandır bekliyordum yollarda Gönül dostum sen Sivas a hoş geldin Geceyi gündüzden ayrı saydım ben Her bir günü bir seneye koydum ben Özlemlerin kralıyla doydum ben Gönül dostum sen Sivas a hoş geldin Felek gayri her ne yaparsa yapsın Dert etmem dünyanın ibresi sapsın Umrumda mı varsın kıyamet kopsun Gönül dostum sen Sivas a hoş geldin Yıldızın dağında boncuktan kar var İnsanım, insana kalbimde yer var Kaderin üstünde elbet kader var Gönül dostum sen Sivas a hoş geldin Sevinçten bayılıp kalabilirim Derin uykulara dalabilirim Daha, nasıl mutlu olabilirim Gönül dostum sen Sivas a hoş geldin Gizlim saklım yoktur ortada halım Sonsuzluğa kadar sevgidir yolum Gir koluma yoldaşlığa doyalım Gönül dostum sen Sivas a hoş geldin Ham meyve olamaya güz’ü bekliyor Muhabbet demlendi sözü bekliyor İstasyon caddesi bizi bekliyor Gönül dostum sen Sivas a hoş geldin Can kattın canıma, ardıma bakmam Bundan böyle dertli türküler yakmam Buldum seni gayri kolay bırakmam Gönül dostum sen Sivas a hoş geldin Elbeyli yurdundan Bilal’dır adım Az canım yanmadı az ağlamadım Gönlüme yabandan Gül bağlamadım Gönül dostum sen Sivas a hoş geldin… Bilal KARAMAN |