TUHAF BİR GÜNDÜ





duygularımı susamladım
simit niyetine
denize attım
kuşlar bile yemedi güldü

umuda renkli şeker batırdım
çocuklara dağıtmak istedim
hepsi gülen gözlerle
baktılar!.. utandım

bakkal’dan pastırmalı ekmek istedim
"ekmek bastırmıyoruz"
_o da ne diyerek
güldü, çok gücendim

kalabalık bir otobüse bindim
şöföre; "bugün bendensiniz
çek boğaza dedim
_aman abla hepimizi deniz’emi atacaksın
deyip kahkahalarla güldü

yüzümü mavilere boyadım
aynaya baktım
kendime şiir yazdım
ben bile bana çok güldüm
utandım...

Ah Ayse hanim ah. Öyle harika yazmissiniz ki, Bazen iyi niyetimizle yaptigimiz yada söyledigimiz seyler birilerine tuhaf gelip alay konusu oluyor, olsun biz kendimizi taniyoruz, Serap hanimin da yazdigi gibi, hayat degisiyor, bazen bize cok insani olan davranislar baskalarina alay konusu olabiliyor. Bence bizde gülelim, hayata gülelim hatta kizarmis domateslere bakip gülelim. Gerekirse onlari maviye boyariz (Domatesin hikayesi var bilmeyenler gülmesin lütfen :)))))) ) Siiriniz cok anlamliydi. Sizi okumanin ve anlamanin zevki bir baska. Sevgi ve saygilar...