EMEKTE YÜREKiçimin gurbetleri de gurbet çeker sılanın somun ekmeği kokar burnunu çeke çeke sılaya gün sayan sayarken yorulur da boncuğu boncuğa ekler göğü boncuk gözlüm diye sever geceyi güneşin koynuna bırakırken bir boncukluk mavi keser keserken de düş’e düşer maviye kanat çırpan çoçuk kollar yanı başında dikilir hadi der hadi çoçuk olalım maviye kanat çırpalım hayallerimizi solumuza sılayı eski yamalardan yolumuza iğneleyelim hadi der hadi gurbetleri sıla somununa mayalayalım ekşiden ana mayası unu baba değirmeninden tuzu göz yaşımızdan hadi der hadi fırına odun gurbete sıla burna mendil sofraya ekmek kuşlara kırıntı hadi emekte yürek Sibel Karagöz |