Karanlıklara düşmeden ...
Bir gece yarısı topladım küfürlerimi
defterimin sayfalarına… O küfürleri şiirler gibi bir yazabilsem, gün ışığı karanlıklara düşmeden… Çünkü; vakit çok geç sokaklar karanlıkta ve uzakta kurşun sesleri teker teker geçiyor sanki bir hizada… Ayrıca; Saat bir’den sonra gölgeler yağmuru başlamıştı, düşmeye pencerelere… Karanlığın içinde neşeli parçalar çalıyordu, rıhtımı döven dalgalarla beraber… Toprak nefes alıp veriyordu.. bulutlar ağlamaklıydı… Adımlarım giriyordu bir salaş bar kapısından… Gölgelerim, Gölgelerimle beraber… Her akşam böyle mahsun bir şekilde arkamda kalıyordu.. gecenin karanlık sessizliği… İçerisi böyleydi…hüzün kokuyordu.. Hava ve masa bir de senin yüreğinin en derini… Belki yorgun belki düşünceliydin… Gün ışığı karanlıklara düşmeden bitirmeliydik Şiirlerimizi… 03-06.01.2020 / Bayram Köse |
Selam ve dua ile.