KALMADIĞI YERDENBir gün ikinci defa tekraren yazılan bir şiir aslında her şeyin tükendiğinin kafiyeli bir yansıması olacak, bir kuş ikinci defa aynı uçacak ikinci defa aynı ezecek bir ayak aynı yolda ikinci defa aynı yürüyen bir karıncayı, ikinci defa aynı ölecek aynı hislerle bir hasta, aynı yüz hatlarıyla aynı gülümseyecek bir bebek, aynı akdeniz akşamı aynı yerden aynı kızıllık sızacak bir pencereden içeriye usul usul, duvara karşı aynı film oynayacak aynı anda aynı şekilde atlayacak karakter oyuncusu bir binanın tepesinden diğer binaya aynı anda alkış tutacak seyirci bir tiyatro salonunda ayakta ve aynı çoşkuyla, bir gün tekrar edilmemiş hiçbir şey kalmayacak aynı şiir aynı sözcükler aynı kafiyelerle... İlker ÖZDEMİR |