YOKSUN...
Yanındayken bile özlerken seni
Bİr bilsen ne haldeyim şimdi... Tek dostum bildiğim kağıtlarım bile düşman Yalnız senden kalan... İki damla gözyaşı ardından akan. Ben şimdi bilmem hangi evin hangi odasından Hangi odanın hangi penceresinden bakıyorum sensizliğe! Bİr gün, bir gün seni görürüm ümidiyle Hangi bağda yürüyorum geceleyin? Hangi filmi izliyor, hangi sokaktan geçiyorum? Sensizlik denen bu çıkmazda Seni kimlerin koynunda buluyorum... Yoksun , KAHROLUYORUM... |