ŞAPKASI.
Kemikleri sızlar sanki kırılır.
Gözleri görmez ölüm hiç kalır. Onun ahı acıları arşı titretir. Olmak ister gerçekle beraber. Anlamaz derdini ne dost ne eşin. Artık dert keder bırakmaz peşin. Allah a kalmıştır senin hep işin. Hep karanlıktır doğan güneşin. Gidiyor şimdi sorsana nereye. Giremedi gönül denen haneye. Hep çıkmak istedi bir sahneye., Isınamadı evi dediği viraneye. Fehmi. Bilinmedi onun sırlı olan. Dünyası. Köyünü bırakıp aniden kaçması. Yetmedi yurdunu sever çabası. Arkadaşı oldu onun eski şapkası. |