Artçılar ardım sıra usanmadan geliyor.
Bitmeyen sarsıntılar çatlakları yıkıyor.
Dosyalar kapansa da acısı hep kalıyor.
Her davanın matemi gözlerimden akıyor.

O yeminli sözlerin, hepsi doğru yalındı.
Verdiğim savunmanın, kaçı kayda alındı.
Altmış yıllık ömrümden ne çok zaman çalındı.
Kaybolup giden yıllar yüreğimi yakıyor.

Yıldırdım Hakimleri, Avukatlar pes etti.
Nice dosya eskittim, nice davalar bitti.
Özgürlük bana kaldı, sanık mahpusa gitti.
Şimdi hatırladıkça, bir hüzündür çöküyor.

İnsanları çok sevdim yaratandan ötürü.
Saygı sevgi gösterdim hep kolladım hatırı.
Defalarca vurdular yılmadım o satırı.
Çekilenin acısı çektirenden çıkıyor.

Geçen zor günlerimde hayra yordum düşümü.
Bir taktiri ilahi ne çok sevdim eşimi.
Ağlamak ayıp değil, saklamam göz yaşımı.
Hayat sevince güzel sevinçte yaş döküyor.

Gözlerim zaman zaman dalar gider engine.
İnanınca oluyor, gülümsüyorum güne.
Doğduğum günden selam, olsun gönlü zengine.
Şairiniz bu gece yine umut ekiyor.

Kul Fikret’im anladım, o yar benim canımmış.
Hep bir acı hissettim, ağrıyan sol yanımmış.
Size bir haberim var bugün doğum günümmüş.
Nazlı yarim sevgiyle, pencereden bakıyor.

Mehmet Fikret ÜNALAN
15 Mayıs 2020 Saat 00.05
Karantina Günleri
Güzelçamlı/Kuşadası