üsüyorum sensiz buz gibi köselerde
Beni benden alır senin bakısların ve manalı gözlerin
oksamadı ruhumu yüregimi o güzel sefkatli ellerin duygulandırıyor beni hep sitemli ve ahdedici sözlerin ucuruma sürüklüyor beni aramıza cektigin setlerin olmuyor sensiz bu hayat acı veriyor kalbime aklım basımdan gitmis ruhum dönmüyor bedenime böyle ayrılık olurmu yazık degilmi gecen senelere yüregim aglıyor sensiz sabah olmayan gecelerde hani hep derdinya bensizlik sana en agır ceza diye anlıyorum simdi nefesim yasamam senin ellerinde hayallerimi yıkma sarıl yine oksayan yüreginle dön artık gel üsüyorum sensiz buz gibi köșelerde Dilek Gumus Mulayim |